 |
РОДНЫЯ ВОБРАЗЫ
|
|
Вобразы мілыя роднага краю,
Смутак і радасьць мая!..
Якуб Колас
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Таварыш! Рускі і ўкраінец,
Яўрэй, татарын і паляк!
Мы ўсе ў адной жывем краіне,
З нас кожны кожнаму – зямляк.
Я да цябе зьвяртаю слова:
Ты паглядзі на тых між нас,
Каму дзяржавы нашай мова –
Кусок руды, а не алмаз.
Ты бачыш, як яны злуюцца –
Стратэгі гібельных інтрыг?
I плодзяць стосы рэзалюцый,
I падымаюць лямант-крык.
Але чаго? Каб хто спытаўся!
Не па нутру ім, што народ
З уласнай мовай не расстаўся
I не аддаў яе на звод.
Лічылі ўжо, што задушылі
Яго правы, яго пратэст,
Што ўжо амаль і завяршылі
Абезьязычаньня працэс.
А мова – вось: жыве, жывая!
I набірае сілу-моц.
I нас – душу з душой – яднае,
Як берагі надзейны мост.
I не пагроза мовам іншым,
Што тут гучаць здавён-даўна...
I ўсё ж мой кліч, на жаль, ня лішні,
I шлю яго я нездарма.
Таварыш! Хто б ні быў ты родам,
Якой ні быў бы ты крыві –
Ты лёс зьвязаў з маім народам,
Таму – як сын яго жыві!
1993
|
|
|
|
Падабаецца
Не падабаецца
|
|
|
2009–2020. Беларусь, Менск.
|
|
|
